فایت دختر ایرانی با رژیم صهیونیستی/ بخاطر انسانهایی که کشته شدند
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۵۴۴۳۱
مهر: هفته پیش بعد از مدتها مصدومیت به قصد کسب مدال جهانی رشته خود، با هزینه شخصی و با همراهی آکادمی خصوصی رشته جوجیتسوکای راهی گرجستان شد؛ اما سرنوشت ویژهای برای رقابتهای او رقم خورده بود، سرنوشتی که مبارزه متفاوتی را برای جهانیان به تصویر کشید. «خدیجه رضایی» بانوی جوجیتسوکای ایرانی و صاحب مدالهای رنگارنگ قهرمانی در زمان بازگشت به میادین، درست در لحظه اوج انگیزه و اشتیاق برای جنگیدن و پیروز شدن، تصمیمی گرفت که دست کمی از یک «فایت» نداشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کمی از جوجیتسوکای بگویید خانم رضایی؛ شاید هنوز هم این رشته برای برخی ناشناخته باشد…
رشته «جوجیتسوکای» سالهاست که ایجاد شده و اکنون برای تمام دنیا آشناست. این رشته به عنوان یک دفاع شخصی پیشرفته به صورت کاربردی مورد استفاده قرار میگیرد. شباهتهایی با سه رشته ورزشی شامل کاراته، جودو و دفاع شخصی دارد و در پوزیشنهای مختلفی اجرا میشود، مثل کاراته که در چند فرم برگزار میشود و دسته بندی مسابقات آن هم بر همین اساس است.
به عنوان کسی که رشتههای مختلفی مثل «کیک بوکسینگ» و «ووشو» کار کردهام، جوجیتسوکای واقعاً رشتهای زیبا و دوستداشتنی است.
رشته سختی را انتخاب نکردهاید؟ در شرایطی که تقریباً رشته نوینی است حمایتی هم شامل حالتان شده است؟
حمایتها از این رشته بسیار کم است؛ علی الخصوص برای بانوان! وقتی میخواهیم در مسابقات شرکت کنیم پروسه خیلی سختی را میگذرانیم؛ با شرایط خیلی سخت و با آسیبهایی که دارد دست و پنجه نرم میکنیم و اینها را به جان میخریم؛ با عشق تمرین میکنیم، مصدوم میشویم، دوره درمان طی میکنیم و باز هم این رشته را ادامه میدهیم تا در دنیا خود را مطرح کنیم.
این رشته هزینههای زیادی هم دارد که حالا به دلیل افزایش قیمت ارز و دلار هزینههای بسیار سنگینی بر ما تحمیل کرده ولی با همه اینها، دوست داشتن و عشق به این رشته باعث شده که این مسیر را ادامه بدهیم و سختیها و برخی مسائل را نادیده بگیریم.
خواسته من و همه فعالان این رشته این است که از دخترهای ما حمایت شود، دخترهای ما واقعاً دیده نمیشوند! در صورتی که خیلی پرتلاش، خیلی قوی و خیلی توانمند هستند، درست همانطور که باید باشند. جای حمایت و قدردانی از بچهها واقعاً خالی است؛ اگر این شرایط بهتر شود مطمئناً ما نیز با حال خیلی بهتری مسیر را ادامه میدهیم و با روی بازتر و آرامش خاطر وارد عرصهها میشویم.
نه از خودم؛ بلکه میخواهم از رشته من حمایت شود! رشتههایی که ورزشکاران زیادی در آن تلاش و تمرین میکنند نیاز به حمایت دارند. جوجیتسوکای رشتهای است که میتوان از آن به عنوان یک رشته کامل رزمی نام برد و قطعاً ارزش این حمایت را دارد.
از مسیری که خودتان بگویید؛ شما با چه سختیهایی مواجه بودید؟
کسی مثل من که آسیب جدی دیده بود، مرتب جلسات فیزیوتراپی داشت، سر تمرین آموزش میدید، برای هر جلسه تمرین از قم به تهران میرفت و با سختیهای عجیبی این مسیر را پیموده بود، خیلی سختتر و عجیبتر بود وقتی به مسابقه رفت و دیدی که جدول رقابتهایش اینطور چیده شده است! رقابت با نماینده رژیم صهیونیستی...
این شرایط برای ورزشکاری که برای قهرمانی آمده بود و همه وقت و انرژی و توان خود را برای این مسابقات گذاشته بود اصلاً مطلوب و راحتی نیست.
یعنی بعد از مصدومیت جدی آمادگی جسمی خود را برگردانید و برای مسابقه بینالمللی در رنکینگ جهانی آماده شدید و ناگهان یک حریف اسرائیلی در جدول ظاهر شد! چگونه این تصمیم را گرفتید؟
بله؛ وقتی با جدول رو به رو شدیم شوکه شدم اما به هر حال ورزشکاران و قهرمانان منشهایی دارند که ما هم به آنها تکیه داریم؛ البته نمیگویم که قهرمانم ولی بالاخره هر کسی منشهایی را از بزرگترهایش از مربیهایش میبیند و الگوبرداریها میکند.
گاهی ممکن است در الگوبرداری از منشها لازم باشد شرایط را درک کنیم، بالاخره کمیها و کاستیها وجود دارند که در مورد آنها صحبت کردیم؛ اما شرایط آنجا متفاوت بود! شرایطی بود که باید تصمیم میگرفتم!
در جایگاه و وضعیتی بودم که حرف ظلم ظالم بود؛ حرف مردم مظلوم فلسطین و تصاحب و اشغال کشورشان! حرف ظلم و ستم به آنها بود. نمیتوانستم اینها را بپذیرم! من آدمی هستم که مهم است در حق کسی ظلم نشود… این شد که از ته دل انصراف دادم!
به خودم میگفتم: «عیبی ندارد خدیجه! درست است که سختی کشیدی، حالت بد است ولی…» حالا هم که اینها را میگویم از یک جهتهایی احساس خشم میکنم! به هرحال این فرصتی است که هر سال یک بار تکرار میشود و من واقعاً دو سال بود که خیلی فشرده برای آن تلاش کرده بودم. دو سال هم قبل از این بازه زمانی تمرین میکردم اما فشرده نبود.
چیزی حدود چهار سال از عمرم، سنم، وجودم و بهترین لحظههای زندگیام را گذاشته بودم برای این مسابقات تا مدال بگیرم تا خانوادهام را خوشحال کنم، خودم لذت ببرم و افتخاری کسب کرده باشم؛ اما خب وقتی این اتفاق افتاد گفتم: «عیب ندارد، مدال نداشته باش! ایرادی ندارد که! ولی میتوانی حداقل به مردم فلسطین بگویی که من حواسم به شما بود، درکتان میکنم و در چنین شرایطی از شما حمایت میکنم؛ به نوبه خودم به عنوان یک فرد کوچک جامعه ورزشی میتوانم از حق و حقوق خودم بگذرم و از شما دفاع کنم، میتوانم از لذت و حسی که چندین سال برایش وقت گذاشتم بگذرم و از شما حمایت کنم!»
احتمالاً در مورد قدرت لابیهای صهیونیستی شنیدهاید و میدانید که تلاش میکنند برای آینده ورزشی ورزشکارانی مثل شما مشکل ایجاد کنند همان طور که برای بسیاری از ورزشکاران غیر ایرانی که آنها به رسمیت نشناختند مشکل ایجاد کردند. حالا شما به قول خودتان وارد یک فایت با آنها شدهاید و ضربه سختی را وارد کردهاید. این موضوع را جدی میگیرید؟
این موارد وجود دارد. آنها حساسیت زیادی روی کشور ما دارند چون با رویکرد ملت ما نسبت به خودشان آشنا هستند. گاهی فشار میآورند که دلیل انصراف را بدانند و خودشان آن را توجیه کنند؛ این مسئله بسیار آزار دهنده است؛ اما در هر صورت میدانند که آنها را به رسمیت نمیشناسیم! من به عنوان یک ورزشکار امثال اسرائیل را به رسمیت نمیشناسم و با یک تصمیم قلبی، قبل از اینکه وارد زمین بشوم اعلام کردم که از رقابت انصراف میدهم.
میدانستم که آمادگی بدنیام آنقدر بالا بود که قطعاً میتوانستم از این مسابقه سربلند بیرون بیایم ولی به خاطر ستمی که به مردم فلسطین میکنند، به خاطر همه انسانهایی که کشته شدند، به خاطر همه جوانانی که حتی شرایط اولیه ورزش را هم ندارند انصراف دادم!
امروز دیگر دنیا دنیای آگاهی است؛ ما تصاویر را میبینیم و حقایق را میخوانیم و میدانیم آنها چه میکنند، همه دنیا هم باید اینها را بدانند.
منبع: آخرین نیوز
کلیدواژه: عنوان یک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۵۴۴۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا خیزش مردمی در غرب ماشین جنگی اسرائیل را متوقف میکند؟
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- سعید امینی: طوفان الاقصی معادلات نظام بینالملل را تغییر داده و نظم جهانی که آمریکا به دنبال آن بوده را با اخلال روبهرو کرده است. هفت ماه از این عملیات گذشته و رژیم صهیونیستی با حمله همهجانبه و گستردهای که به نوار غزه داشته و با حمایتهای همهجانبه غرب همچنان نتوانسته این منطقه را تصرف و حماس را از بین ببرد.
طوفان الاقصی تنها یک عملیات نظامی محسوب نمیشود بلکه اهدافی دیگر از قبال این عملیات دنبال میشوند؛ اهدافی ازجمله پی بردن به مظلومیت مردم فلسطین، مشخص شدن خوی وحشیگری رژیم صهیونیستی، نمایان کردن شعارهای پوچ غرب در مقوله حقوق بشر، اثبات ناکارآمدی نهادهای حقوق بشری و ارکان سازمان ملل متحد بهویژه شواری امنیت، ایجاد موج جهانی علیه جنایات رژیم صهیونیستی و آگاهسازی افکار عمومی نسبت به واقعیتهای موجود در فلسطین و اثبات کذب بودن آنچه در رسانههای غربی در خصوص مسئله فلسطین مخابره میشود.
طوفان الاقصی در دو بعد نظامی و غیرنظامی قابل تفسیر است.
هدف از بعد نظامی، اثبات شکننده بودن ساختار اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی بود که با موفقیت پیش رفت و بعد غیرنظامی آن هم تحمیل تبعات سنگین بینالمللی به رژیم صهیونیستی و حامیان غربیاش بود که تا به امروز گسترش پیدا کرده و دامن رژیم اشغالگر قدس و غرب بهویژه آمریکا را گرفته است.
این روزها شاهد خیزش اساتید و دانشجویان آمریکایی هستیم؛ اقدامی که تقریباً در تاریخ آمریکا کمنظیر و بلکه بینظیر است.
شاید کمتر کسی فکر میکرد در آمریکا بزرگترین حامی رژیم صهیونیستی چنین اتفاقاتی در جریان باشد و بیداری افکار عمومی اتفاق بیفتد آنهم در شرایطی که رسانهها بهشدت از اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی حمایت میکنند و یا در کشوری که لابیهای قدرتمند صهیونیستی تمام ساختارهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، نظامی و اجتماعی آن را به تصرف درآوردهاند.
خیزش دانشگاهیان آمریکا حیرت و تعجب همگان را به همراه داشته و نظریهپردازان و تحلیلگران روابط بینالملل را به این انگاره واداشته که دوران نظم آمریکایی به پایان رسیده و دیگر آمریکا را نمیتوان قدرت هژمون دنیا دانست و لذا نظم جهانی جدید و در حال گذار در حال تشکیل است که باید محور مقاومت را یکی از اضلاع این نظم جهانی دانست. به عبارت بهتر، دوران ائتلافها و قطببندیها فرارسیده و دیگر هرگز شاهد یکصدایی در دنیا نخواهیم بود و به همین دلیل آمریکا و غرب هرگز نخواهند توانست واقعیتهای مربوط به فلسطین را انکار و حقایق را وارونه جلوه دهند.
«حسین کنعانیمقدم» کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با خبرنگار آنا، درباره خیزش اساتید و دانشجویان دانشگاههای آمریکا اظهار میکند: «ایالاتمتحده آمریکا در یک پارادوکسی قرار گرفته که هم میخواهد از رژیم صهیونیستی حمایت کند و آن را بهعنوان امنیت ملی آمریکا تلقی کند و هم از سوی دیگر باید پاسخ نسل جدید آمریکا را که به دنبال آزادی و حقوق بشر و موضوعات دیگر هستند را بدهد.»
این کارشناس مسائل سیاسی میافزاید: «اگر همین روند ادامه پیدا کند، علیرغم سرکوبی که دولت آمریکا با مشت آهنین انجام میدهد، شاهد رقم خوردن فروپاشی درونی در رابطه با لیبرالدموکراسی و حقوق بشر ادعایی آمریکا خواهیم بود. دولت ایالات متحده آمریکا باید از میان گزینههایی که وجود دارند یکی را انتخاب کند؛ یعنی یا به خواست ملت خود گوش فرا دهد یا اینکه به خواست و مطالبه لابی صهیونیست که میخواهد آمریکا را در باتلاق بیشتر فرو ببرد توجه کند.»
همانطور که مورد تأکید قرار گرفت، ایالات متحده آمریکا به یک پارادوکسی مبتلا شده؛ یعنی هم شعار حمایت از حقوق بشر را سر میدهد و هم از بزرگترین ناقض حقوق بشر یعنی رژیم صهیونیستی حمایت میکند. واضح و مبرهن است که در آستانه انتخابات آمریکا، هریک از کاندیداهای ریاست جمهوری نیاز شدید به حمایتهای مالی و سیاسی لابی صهیونیستی دارند و هر کاندیدایی بتواند وفاداری خود و پایبندیاش به تداوم حمایت از رژیم صهیونیستی را اثبات کند و آن را آشکار سازد از حمایتهای بیشتر بهرهمند خواهد بود و به همین دلیل دولت بایدن سیاست مشت آهنین را علیه دانشجویان و دانشگاهیان آمریکا به کار گرفته و درصدد خفه کردن صداهای مخالف برآمده است.
قطعاً هیچگاه قدرتهای غربی گمان نمیکردند چنگ غزه تا این حد زمانبر، طولانی و فرسایشی باشد و رژیم صهیونیستی با سد بزرگی به نام مقاومت برخورد کند. غرب که پیش از جنگ غزه از تبعات جنگ روسیه و اوکراین رنج میبرد و همچنان هم یک تهدید امنیتی بزرگ برایش محسوب میشد و حتی حیات اروپا را به خطر انداخته این بار با چالشی بزرگتر در غرب آسیا و در ساحل شرقی دریای مدیترانه روبهرو شده است.
اگر همین روند ادامه پیدا کند، علیرغم سرکوبی که دولت آمریکا با مشت آهنین انجام میدهد، شاهد رقم خوردن فروپاشی درونی در رابطه با لیبرالدموکراسی و حقوق بشر ادعایی آمریکا خواهیم بودآمریکاییها و کشورهای اروپایی بهویژه انگلیس، فرانسه و آلمان از همان ابتدای عملیات طوقان الاقصی واقعیتها را تحریف کردند و از چرایی وقوع این عملیات نگفتند و حق را به جنایتکار و اشغالگر بزرگ تاریخ دادند.
«عباس مقتدایی» عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار آنا، میگوید: «غربیها میخواهند جای جلاد و شهید را در تحولات غزه تغییر دهند، ولی غرب در این پروژه موفق نخواهد شد و با خیزشهایی که در اروپا و آمریکا آغاز شده این هدف به شکست کشانده خواهد شد. مردم دنیا آگاه شدهاند و در عصری که ابزارهای ارتباطاتی روز به روز گسترش و توسعه پیدا میکنند، کتمان حقیقت و تحریف واقعیتها ناشدنی است.»
نتیجهای که میتوان گرفت این است که غرب بهویژه آمریکا در شرایط سخت و دشواری قرار گرفتهاند، چون اگر به حمایتهایشان از رژیم صهیونیستی ادامه دهند امکان تشدید خیزشها و خروشهای مردمی در داخل کشورهایشان افزایش خواهد یافت و از سوی دیگر به خاطر منافع اقتصادی که از سوی لابیهای صهیونیستی میبرند، در اتخاذ یک موضع جدی علیه جنایتهای این رژیم عاجز و مردد ماندهاند.
بههرحال غربی که زمانی پروژه صلح ابراهیمی را دنبال میکرد، درصدد مظلوم نشان دادن اسرائیل برآمده بود و میخواست ایران و محور مقاومت را محور ناامنی و رژیم صهیونیستی را عنصر امنیتبخش نشان دهد ولی همه این پروژهها با عملیات طوفانالأقصی شکست خوردند و غرب در تنگنا قرار گرفت. بههرحال، سران اروپایی و آمریکایی باید تصمیم بگیرند در نظم جدید جهانی که بعد از عملیات طوفانالأقصی شکلگرفته کدام طرف میخواهند بایستند؟ آیا امنیت جهانی را فدای حمایت از یک رژیم غاصب و کودککش خواهند کرد و یا اینکه برای جلوگیری از آشوبها و اعتراضات جهانی و جلوگیری از وقوع بحرانهای بزرگ بینالمللی ماشین جنگی اسرائیل را متوقف خواهند کرد؟
انتهای پیام/